آیا فنبندازول برای مردم مضر است؟

فنبندازول نوع جدیدی از حشره کش بنزیمیدازول با طیف وسیع، کارایی بالا و سمیت کم است. فنبندازول دارای طیف ضد حشرات مشابه با آلبندازول است، اما اثر آن کمی قوی تر است. فعالیت دافعی بالایی در برابر کرم های بالغ و لارو نماتدهای گوارشی در حیوانات دارد و همچنین بر روی نماتد شبکه ای، نیزه، فاسیولا و کرم نواری اثر خوبی دارد. فنبندازول نه تنها در انواع حیوانات استفاده می شود، بلکه یک آماده سازی ویژه برای حیوانات وحشی در کشورهای خارجی است.
حلالیت فنبندازول کم است و در صورت مصرف خوراکی به ندرت توسط حیوانات جذب می شود. به دلیل جذب کم، نمونه اولیه داروی دفع شده توسط مدفوع 44 درصد - 50 درصد و کمتر از 1 درصد از طریق ادرار دفع می‌شود. پس از مصرف خوراکی، داروی خونی در 8 تا 12 ساعت به اوج خود رسید و نیمه عمر آن 10 ساعت بود، در حالی که 24 تا 30 ساعت طول کشید تا گاو و گوسفند به اوج خود رسید. پس از جذب فنبندازول، بیشتر متابولیت ها در حیوانات تشکیل می شود. به عنوان مثال، در نشخوارکنندگان، هیدروکسیلاسیون عمدتاً روی حلقه بنزن انجام می شود و برخی نیز در دیتوکسی کربونیلاسیون انجام می شود. تعداد زیادی متابولیت نیز در خوک ها تشکیل می شود. حتی برخی از مطالعات تأیید کرده اند که این متابولیت ها در گوسفند از صفرا ترشح می شوند و می توانند تحت گردش کبد و روده قرار گیرند. برای بیماری نماتد دام و طیور و بیماری کرم نواری

آیا فنبندازول برای افراد مضر است؟

فنبندازول ممکن است پس از استفاده برای انسان مضر نباشد. نوعی دافع حشرات است. اگر بیمار به دارو حساسیت داشته باشد یا بیش از حد از آن استفاده کند، واکنش آلرژیک ایجاد می کند. اما در هنگام استفاده بیمار باید به موقع و به میزان مناسب و با راهنمایی پزشک متخصص از آن استفاده کند. این دارو روی دافع حشرات اثر خوبی دارد و تحریک چندانی برای معده ندارد. پس از مصرف دارو، نوشیدن مقدار زیادی آب برای تسریع متابولیسم بدن ضروری است.

آیا فنبندازول واقعا ضد سرطان است؟

این ادعا که فنبندازول می تواند با سرطان مبارزه کند درست نیست. فنبندازول یک ماده شیمیایی کم سمی است که عمدتاً برای دفع انگل ها در دستگاه گوارش استفاده می شود. با این حال، هیچ شواهد تحقیقاتی مرتبطی وجود ندارد که نشان دهد می تواند با سرطان مبارزه کند.
بروز سرطان نتیجه عوامل متعددی است که دارای ویژگی های رشد سریع و تهاجم قوی است. بنابراین برای بیماران سرطانی، مشخص شده است که اقدامات درمانی فعال باید انجام شود. با توجه به شرایط مختلف بیماران می توان درمان جراحی، رادیوتراپی، شیمی درمانی و درمان هدفمند را انتخاب کرد.
برای بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته، اگرچه بعید است که درمان شود، درمان فعال می تواند کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشد و زمان بقای آنها را طولانی تر کند. به یاد داشته باشید که از نسخه عامیانه سوء استفاده نکنید.